Damla Akgül

Felsefe / Drama Eğitmeni

Merhaba, 1992 doğumluyum.

ODTÜ Felsefe bölümü mezunuyum. Çocuklarla çalışma maceram şu şekilde başladı aslında; her zaman çocuklarla çok iyi anlaşan bir insandım. Anında ilgilerini çekmeyi başarıp onlara uydurma bir oyun kurarak ya da oyunlarına ortak olarak hep vakit geçiren, onlara gerçekten zaman ayıran birisiydim. Çocuklara özel bir ilgim olduğunu hep biliyordum fakat bölümü kazandıktan sonra da ne yapacağıma dair çok bir şey kestiremiyordum. Lisede sadece bildiğimiz bir felsefe öğretmeni de olmak istemiyordum. ODTÜ’de okurken, bölümüm gereği hayatı her an her yerde sorguladım. Cidden 6 yıl okuduysam 6 yıl boyunca “Ben bu hayatta ne yapmak istiyorum, beni ne mutlu eder?” diye sorup durdum kendime. Sıradan şeyleri istemiyordum, hem birilerinin hayatlarına dokunayım hem kendimi gerçekleştirebildiğimi hissettiğim bir şey yapmak istiyordum, hem mutlu olayım hem para kazanayım.. Yani bir nevi imkansızı aradığım bir süreçti. Gel zaman git zaman, tiyatro/müzikal gibi şeyler her ne kadar tutkum olsa da sadece onu yaparak bir yerlere gelemeyecektim. Bir de bölümü okurken de hep felsefenin Türkiye’de pratikte bir yansıması olmadığını, çok soyut kaldığını lisedeki eğitim yeterli olmadığını, bu düşünme biçiminin çok daha küçük yaşlardan itibaren verilmesi gerekliliğini söyleyip dururdum. Derken, okuduğum sıralarda Çocuklar için Felsefe (P4C) alanı patlak verdi ve Türkiye’de yavaş yavaş çalışılmaya başlandı. Ben de tüm bu sorgulama sürecimde bu alanda uzmanlaşmanın benim için doğru olacağına karar verdim. Çocuklarla çalışmanın, bir şekilde elimde olan her türlü yeteneğin bir eğitmen olarak birilerine aktarılması mevzusunun beni mutlu edeceğine karar verdim. Bir yandan sanatla olan münasebetim, müzikal tiyatro ile ilgili olmam, drama/tiyatro alanlarına ilgim, yaratıcı drama konusuna da beni çekti. Mezun olur olmaz bu iki dalda sertifika programlarımı tamamlayıp çocuklarla bu konular özelinde çalışmaya başladım.

İki alan da birbirini o kadar besledeki yer yer birlikte işlediğim iki konu oldu, yer yer dramayı dansla, müzikle birleştirip bambaşka atölyeler tasarladığım oldu, P4C’de ise üniversite hayalim olan (bu konuları çocuklarla konuşmalı) dediğim konuları tartışma sorgulama fırsatı buldum.

Daha yapılacak çok şey, keşfedilecek çok alan/konu, çalışacak çok çocuk, çocuklardan öğrenilecek çok fazla şey var. Oyun Kampta da kendimi tüm bu saydığım şeylerle ilgili gerçekleştirebileceğimi düşündüğüm bir platform.